Η εμφάνιση του υβριδικού μοντέλου εργασίας με πρωτοφανή ταχύτητα σήμαινε ότι ολόκληρο το εργατικό δυναμικό κατανεμήθηκε σχεδόν σε μια νύχτα. Αλλά η παροχή στους ανθρώπους πρόσβαση στην τεχνολογία είναι μόνο το πρώτο βήμα για να γίνει ένας ψηφιακά ευέλικτος, υβριδικός οργανισμός. Η ίδια η τεχνολογία είναι το εύκολο κομμάτι. Τώρα, οι οργανισμοί αντιμετωπίζουν μια νέα πρόκληση: Πώς να μετρήσετε και να κατανοήσετε τα θετικά και τα αρνητικά της υβριδικής εργασίας και τον τελικό αντίκτυπό της στην επιχειρηματική επιτυχία.
Λίγοι οργανισμοί έχουν κάνει πραγματικά απολογισμό του τρόπου με τον οποίο οι εργαζόμενοι εργάζονται με ευελιξία, παρόλο που το μοντέλο είναι εδώ για να μείνει. Οι εταιρείες μπορούν να έχουν πολύ καλύτερα αποτελέσματα από την υβριδική εργασία, δίνοντας τη δυνατότητα στους εργαζόμενους να είναι όσο πιο αποτελεσματικοί μπορούν. Η έμφαση της πληροφορικής πρέπει να είναι στο να διασφαλίσει ότι η τεχνολογία βοηθά αντί να εμποδίζει τους υβριδικούς εργαζόμενους, αλλά αυτή τη στιγμή αυτό δεν είναι πάντα εύκολο. Ακόμα κι αν έχουν θέσει τους σωστούς στόχους, οι οργανισμοί μπορεί να μην έχουν γνώση του τρόπου με τον οποίο οι χρήστες αλληλεπιδρούν με το υλικό και το λογισμικό τους. Χωρίς αυτή τη γνώση, οι ηγέτες δεν μπορούν να εντοπίσουν σημεία τριβής στην υβριδική εμπειρία χρήστη. Ως αποτέλεσμα, χάνουν ευκαιρίες να εξορθολογίσουν τις διαδικασίες και να βελτιώσουν την επιτυχία των εργαζομένων.
Επιπλέον, οι ανώτεροι ηγέτες και οι ομάδες ανθρώπινου δυναμικού μπορεί να μην παρατηρήσουν σημάδια ότι η κακή αρχιτεκτονική υποδομή και εφαρμογές, καθώς και η έλλειψη υποστήριξης, βλάπτουν την ευημερία των εργαζομένων. Οι αναποτελεσματικές εργασιακές πρακτικές ασκούν πίεση στο προσωπικό που προσπαθεί να εξισορροπήσει τις απαιτήσεις της εργασίας ενώ μετακινείται μεταξύ σπιτιού και γραφείου. Οι εργαζόμενοι μπορεί, για παράδειγμα, να αφιερώνουν περισσότερες ώρες εργασίας για να αντισταθμίσουν τα ανεπαρκή συστήματα ή να αισθάνονται απομονωμένοι από τους συναδέλφους τους, εάν δεν έχουν τις σωστές συνεργατικές λύσεις. Αυτοί οι παράγοντες μπορούν να έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην υγεία των ομάδων, οδηγώντας αναπόφευκτα σε εκροή βασικών ταλέντων, εάν τα προβλήματα δεν αντιμετωπιστούν, με αρνητικό αντίκτυπο για το τελικό αποτέλεσμα της επιχείρησης.
Για να κατανοήσουν πραγματικά πώς η πρόκληση της υβριδικής εργασίας επηρεάζει έναν οργανισμό, οι ομάδες IT και HR θα πρέπει να επικεντρωθούν στην απάντηση δύο σειρών ερωτήσεων σχετικά με την υβριδική εργασία:
- ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ
- Πώς είναι η καθημερινή εμπειρία των εργαζομένων;
- Έχουν την τεχνολογία που χρειάζεται για να επικοινωνούν εύκολα με τους συναδέλφους όταν δεν είναι στο γραφείο;
- Χρησιμοποιούν αυτήν την τεχνολογία με τρόπο που ικανοποιεί τις κοινωνικές τους ανάγκες ή αισθάνονται απομονωμένοι;
- Διαθέτουν τα συστήματα (υλισμικό και λογισμικό) που χρειάζονται για να είναι αποτελεσματικά και τα συστήματα αυτά λειτουργούν όπως θα έπρεπε;
- Μπορεί το ανθρώπινο δυναμικό να εντοπίσει εύκολα τα εργασιακά πρότυπα και πιθανά ζητήματα που επηρεάζουν την ευημερία των εργαζομένων;
- ΜΕΤΡΗΣΙΜΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ
- Υπάρχουν πρόσθετοι λειτουργικοί κίνδυνοι – για παράδειγμα, όσον αφορά την ασφάλεια των πληροφοριών και των πληροφοριών – και εάν ναι, πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν;
- Μπορείτε εύκολα να μετρήσετε τον αντίκτυπο στο κόστος της υβριδικής εργασίας στην επιχείρηση;
- Γνωρίζετε τους KPI και τις μετρήσεις που πρέπει να μετρήσετε για να αξιολογήσετε την αποτελεσματικότητα της υβριδικής λειτουργίας;
- Υπάρχουν περιοχές που υποφέρουν από το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι δεν μπορούν πάντα να βλέπουν ο ένας τον άλλον στο ψυγείο νερού, στις αίθουσες συσκέψεων και στα γραφεία τους;
- Εάν ναι, πώς μπορούν να ξεπεραστούν αυτά τα κενά;
Χωρίς τις απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα, οι οργανισμοί δεν μπορούν να γνωρίζουν εάν οι σημαντικές επενδύσεις που έχουν κάνει πολλοί σε πρωτοβουλίες ψηφιακού χώρου εργασίας αποδίδουν ή όχι. Οι εταιρείες ξοδεύουν πολλά για να παρέχουν στους υβριδικούς εργαζόμενους πρόσβαση σε ομαδική συνεργασία, κοινή χρήση αρχείων, διαδικτυακή διάσκεψη, τηλεφωνία, εικονικούς επιτραπέζιους υπολογιστές και απομακρυσμένη πρόσβαση, χωρίς να αξιολογούν πώς αλλάζει η συνολική εμπειρία των εργαζομένων και πώς μπορεί να βελτιστοποιηθεί.
Η ακριβής αξιολόγηση του τρόπου με τον οποίο μοιάζει το καθημερινό ψηφιακό ταξίδι «στο έδαφος» απαιτεί μια εξελιγμένη προσέγγιση για να τριγωνοποιηθεί η εμπειρία. Αυτό περιλαμβάνει τη συλλογή δεδομένων από στοιχεία φυσικής τεχνολογίας, όπως φορητό υπολογιστή ή tablet, μέχρι το λογισμικό σε αυτήν τη συσκευή, για να κατανοήσετε το μοτίβο εργασίας ενός ατόμου και πώς αλληλεπιδρούν με τους συναδέλφους, την τεχνολογία και τα συστήματα.
